Film: Sala samobójców
Reżyseria: Jan Komasa
Gatunek: Dramat, Psychologiczny
Krótki opis: film aż kipi od wątków psychologicznych, a wręcz jest swoistym studium przypadku rodziny o wyraźnie zaburzonym funkcjonowaniu systemu, a zarazem przykładem niejednej współczesnej polskiej rodziny, w której niby wszystko jest a jednak nie jest dobrze.
Nie chcę za dużo zdradzać, bo po prostu warto samemu doświadczyć tego filmu.
Dodam tylko, że bez żadnej wątpliwości jest to film wart uwagi każdego rodzica, psychologa, pedagoga, psychoterapeuty, czy innych osób pracujących z dziećmi/młodzieżą/rodzinami.
Pod kątem filmoterapii pojawiają się tu takie motywy, jak m.in.:
– problem komunikacji w relacji dziecko-rodzice
– problemy rodziny, w której materialnie niczego nie brak lecz emocjonalnie, relacyjnie brak zaspokojenia podstawowych potrzeb
– dysfunkcjonalne funkcjonowanie rodziny
– bunt i poczucie pustki
– bezradność
– alienacja
– samotność
– lęk
– zachowania autodestrukcyjne
– zachowania ucieczkowe
– próby samobójcze oraz samobójstwo
– postawa psychiatry (dyskusyjna)
– i wiele innych
Pamiętajcie tylko, że filmoterapia to coś więcej niż oglądanie:) Jeśli chcecie ten film wykorzystać w sposób terapeutyczny czy edukacyjny zadbajcie o wcześniejsze przygotowanie pytań do grupy oraz zadań, które pozwolą przepracować poruszany temat i wzmocnią lub zainicjują refleksję.
aucibus non.
Najnowsze komentarze